devami3
21
Pujol, Tarrega Okulu prensiplerine göre yazdıgı dört kitaplık metotta tırnaksız çalma
seklini önermektedir. Ancak, tırnak ile çalmak isteyenlere de 1. kitapta tırnakla çalmanın
yolları açıklanmaktadır. Tırnakla çalmak için, tırnagın, parmak ucunun etli kısmını çok az
geçecek kadar uzun olması gerektigi ve parmagın uç kısmının sekline uygun olması gerektigi
belirtilmektedir. Teli çekisin, parmagın tırnaga yakın olan etli kısmıyla baslatılması
gerektigini belirten Pujol, parmagın tel üzerinden kayarken, tırnagın dolaylı yoldan tele
degmesi gerektigini dile getirmektedir.11
Pujol, metodunun 1. kitabının 169. paragrafında, telin tırnak gibi sert bir cisimle
çekildigi zaman daha tiz ve metalik tınladıgını belirtmektedir. Bunun nedenini ise, tınlayan
sesin doguskanlarının baskın çıkmasına baglamaktadır. Ancak, sadece parmak ucu ile
çalındıgında, yumusak bir dokunun teli çekmesi nedeniyle, doguskan seslerin kayboldugu ve
temel sesin güçlü bir sekilde tınladıgı belirtilmektedir. Pujol, bu nedenlerle tırnaksız çalma ile
daha yumusak ve daha hacimli bir ton elde edilebilecegini savunmaktadır.12
Miguel Llobet’in ögrencisi olan Graciano Tarragó, yazmıs oldugu gitar metodunda
hocasının, tırnak ve parmak ucunu birarada kullanmaya yönelik bir teknikle gitar çaldıgını
belirtmektedir. Tarragó, bu teknigi uygularken basparmagın tırnaksız olması gerektigini
vurgulamaktadır.13
Andres Segovia (1893-1987), Aguado’nun ve hocası Llobet’in tırnak çalma teknigini
kullanmıstır. Tarrega’nın tırnaksız çalma konusunda görüsü soruldugunda; Segovia tırnak
kullanmamanın büyük bir hata oldugunu dile getirmistir. Segovia düsüncelerini “Gitarın
gürlügünü, tını ve renk farklılıgını azaltırsınız. Tarrega, gitarın gerçek dogasında var olan, tını
zenginliginden ve renk farklılıgından vazgeçti” seklinde belirtmektedir. Vladimir Bobri’nin
Segovia teknigini anlattıgı kitabında, tırnak kullanımının ayrıntıları açıklanmaktadır.
Gitaristin sahip olması gereken tırnak uzunlugunun nasıl olması gerektigi konusunda
okuyucuyu aydınlatmak amacıyla bir çizim kullanılmıstır.14 (Bkz.: Sekil 1)
11 Emilio PUJOL, Guitar School, Based on the Principles of Francisco Tàrrega, Book One, Editions Orphée,
Boston1983, s. 58
12 Emilio PUJOL, a.g.e., s. 49-50
13 Graciano TARRAGO, Metodo Graduado-Para aprender a tocar la Guitarra, Editorial Bolileau,
Barcelona, 1960, s. 8-9
14 Vladimir BOBRI, Eine Gitarrenstunde mit Andres Segovia, Hallwag Verlag, Bern und Stuttgart,
1977, (_lk Basım 1972) s.56
Sekil 1
Segovia’nın belirledigi tırnak uzunlugu
Söz konusu çizim incelendiginde; parmak göz hizasına getirildigi zaman, tırnagın
parmak ucunu az bir uzunlukta (1-
tele degen ilk bölümünün kesinlikle parmagın etli kısmı oldugu vurgulanmaktadır.
Pujol’un tırnakla çalmak isteyenlere betimledigi tırnak sekli ile Segovia’nın önerdigi
tırnak sekli ve her iki gitaristin de önerdigi tırnakla çalma uygulanısının birbirine benzer
oldugu görülmektedir. Llobet’in Segovia’ya ders verdigi göz önünde bulundurulursa,
Segovia’nın tırnakla çalma konusundaki düsüncesinin temelini Llobet’den aldıgı sonucu
çıkarılabilir.
Belluci çalısmasında, günümüzde Segovia’nın etkisiyle gitaristlerin çogunun tırnakla
çaldıgını söylemekte; Segovia ve onun takipçilerinin popülerligi ve etkinlikleriyle bu konuda
kararın verildigini dile getirmektedir. Bellucci’ye göre bugün gitaristler tarafından tırnak
kullanımı konusunda büyük çogunluk hemfikir görünmektedir.
Tarrega Neden Tırnaktan Vazgeçip Parmak Ucu _le Devam Etti?
Tarrega’nın 1901’den itibaren tırnak kullanmamasıyla ilgili degisik kaynakların farklı
degerlendirmeler içerdikleri görülmektedir. Bu görüsler söyle degerlendirilebilir;
Arastırmacı Jesuo de las Heras, Tarrega’nın tırnak kullanımındaki degisimin adım
adım gelistigine dikkat çekmektedir. Ona göre Tarrega, ögretmeni Arcas gibi önce tırnakla
çalmaya baslamıs, daha sonra tırnaklarını giderek kısaltmıstır. Heras, Tarrega’nın en uygun
tırnak uzunlugunu ölümünden kısa bir süre önce belirleyerek, aynı zamanda bir kemancı olan
kardesi Vincente Tarrega’ya sözlü olarak aktardıgını; ancak Vincente’nin bu bilgileri
tekrarlayamadıgını dile getirmektedir. Dolayısıyla Tarrega’nın hem tırnakla hem de parmak
ucuyla çalmaya dönük bir teknik gelistirdigine inanan Heras’a göre Tarrega; Sor ve
Aguado’yu dogrudan izlememis olsa da, ikisi arasında seçici bir durusu oldugunu belirtmistir.